Οικογενειακές συνήθειες ή μικρά τελετουργικά

Κάθε πρωί πριν βγει ο γιος μου από την πόρτα του σπιτιού για να πάει στο σχολείο του λέω μια ευχή και τον φιλάω στο μέτωπο. Το βράδυ θα κάνουμε μασάζ τα πόδια ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και αγκαλιά διαβάζουμε παραμύθια. Στα κοινά μας γεύματα θα ανάψουμε ένα κερί και θα ευχαριστήσουμε όλα τα πλάσματα που συνέβαλλαν για να γίνει το γεύμα μας.Την περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα (40 μέρες) διαβάζουμε τις ίδιες ιστορίες λέμε τα ίδια τραγούδια κάθε απόγευμα όλοι μαζί!

Καθημερινές, εβδομαδιαίες ή εποχιακές συνήθειες, μικρά τελετουργικά που δίνουν στα παιδιά σιγουριά, κράτημα και πολύ ζεστασιά στην ψυχή τους.

Είναι δρώμενα που φέρνουν μπροστά την αξία του παιδιού και της οικογένειας. Είναι δρώμενα ευγνωμοσύνης, αγάπης, φροντίδας...

Οι ρυθμοί μας είναι γρήγοροι, χαοτικοί, ακατάστατοι και για αυτό θεωρώ πως είναι σημαντικό να υπάρχουν μικρές απλές συνήθειες που αγαπούν τα παιδιά, μικρά διαλείμματα στην καθημερινότητά τους. Ξέρω στην εποχή των smartphones και των tablets μπορεί να ακούγομαι οπισθοδρομική και κάποιοι να κοροϊδέψουν. Αυτά τα μικρά καθημερινά συμβάντα μπορούν να μειώσουν πολλές φοβίες των παιδιών, να δυναμώσουν την αυτοπεποίθηση τους, να είναι ικανά να συγκεντρώνονται πιο πολύ και να νιώθουν πιο βαθιά σύνδεση με τον κόσμο γύρω τους. Όσο πιο μικρά τα παιδιά τόσο πιο αναγκαία είναι να έχουν ρυθμό, συνήθειες και γνώριμες αισθήσεις (π.χ το ίδιο λαδάκι καλέντουλας στο σωματάκι τους με την γνώριμη φωνή της μαμάς ή το γνωστό αχ κουνελάκι). Αλλά και τα μεγάλα παιδιά νιώθουν όμορφα και σύνδεση όταν υπάρχουν οικογενειακές συνήθειες.

Πάρτε λίγο χρόνο και δείτε ποιο μικρό τελετουργικό ζεσταίνει την ψυχή σας αληθινά. Μια συνήθεια που δεν είναι άλλο ένα πρέπει ή άλλο ένα εργαλείο, αλλά κάτι που θέλατε πάντα να κάνετε με τα παιδιά σας ή κάτι που έμεινε στην μνήμη σας από τα δικά σας παιδικά χρόνια και βάλτε το στη ζωή σας γιατί κάθε τελετουργικό κρύβει μέσα του ένα μυστήριο και ένα δώρο για την ψυχή.